بدون عنوان

چی بگم از کجا بگم؟

از غمی که تو دلمه

میدونی مامانت در روز چقدر قرص میخوره؟به قول بابات یگه دکتری نمونده که نرم

دکترها میگن مشکل خاصی نیست اما من امید به آیندم رو از ذست دادم

دیگه نمیتونم تصور کنم روزایی که خوب و شادیم

دیگه نیمتونم تصور کنم که خدا زندگکی خوبی بهم میده

مدام فکر میکنم همه چیزمو از دست میدم  و مریضیه بدی مبتلا میشم.

دلم میخواد چشمام رو ببندمو ببینم همه چیز برگشته سرجاش

من شدم همون آدم محکم و قوی ای که واسه همه تسلی بود

شدم همون ادمی که پر از امید بود. همونی که هرموقع هرکس میگفت عجب دنیای بدی با همه سختی ها میگفتم نه بدبین نباش همه چیز قشنگه. با وجود خدا همه چیز قشنگه. خدا همه مشکلات رو حل میکنه.

شاید باورت نشه اما الان یه طوری ام که حتی فکر بچه ی دیگه ام آرومم نمیکنه. برخلاف ماه اول که زود دلم میخواست سه ماه بگذره و بتونم دوباره باردار بشم.

اما مامانی دختر گلم

میخوام با تو قول و قرار بذارم. قول بدم که به چیزای خوب فکر کنم

به آینده ی خوب و روشن